Μια πραγματικά πάρα πολύ νόστιμη πίτα, ή κέικ, σας έχουμε για σήμερα.
Ένα έχω να σας πω, όταν την έψηνα, μυριζε το σπίτι σαν να έψηνα κουραμιέδες με φρέσκο βούτυρο!
Για να μην σας μπερδεύουμε, εδώ το κέικ , εμείς, το ψήνουμε στο ταψί, και το λέμε πίτα.
Όταν λοιπόν μιλάμε για μια πεντανόστιμη πίτα, δεν εννοούμε τις αλμυρές , όπως τυρόπιτα σπανακόπιτα, κλπ αλλά και τις γλυκιές.
Αυτές που συνηθίζουμε να ψήνουμε σε φόρμες πλέον, και τις λέμε κέικ.
Τώρα για μένα, το ψήσιμο στο ταψί έχει διαφορά απ΄ότι στη φόρμα. Γίνεται πιο αφράτη, πιο νόστιμη, πιο <<απαλή>> η πίτα.
Η μαμά μου πάντα στο ταψί τις έφτιαχνε, και μάλιστα αλουμινένια, (τα οποία έχω κι εγώ), και ψήνουν πραγματικά ομοιόμορφα.
Ας περάσουμε όμως στην συνταγή μας.
Ένα έχω να σας πω, όταν την έψηνα, μυριζε το σπίτι σαν να έψηνα κουραμιέδες με φρέσκο βούτυρο!
Για να μην σας μπερδεύουμε, εδώ το κέικ , εμείς, το ψήνουμε στο ταψί, και το λέμε πίτα.
Όταν λοιπόν μιλάμε για μια πεντανόστιμη πίτα, δεν εννοούμε τις αλμυρές , όπως τυρόπιτα σπανακόπιτα, κλπ αλλά και τις γλυκιές.
Αυτές που συνηθίζουμε να ψήνουμε σε φόρμες πλέον, και τις λέμε κέικ.
Τώρα για μένα, το ψήσιμο στο ταψί έχει διαφορά απ΄ότι στη φόρμα. Γίνεται πιο αφράτη, πιο νόστιμη, πιο <<απαλή>> η πίτα.
Η μαμά μου πάντα στο ταψί τις έφτιαχνε, και μάλιστα αλουμινένια, (τα οποία έχω κι εγώ), και ψήνουν πραγματικά ομοιόμορφα.
Ας περάσουμε όμως στην συνταγή μας.