Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

Πατάτες γιαχνί


 Πολύ απλό- γρήγορο-εύκολο -νόστιμο και θρεπτικό φαγητό με 4 υλικά.
Από αυτά τα παλιά χωριάτικα φαγητά, που έφτιαχναν οι γιαγιάδες, και οι προγιαγιάδες μας, με δυο τρία απλά υλικά, για να ταϊσουν τις οικογένειές τους.
 Και πιστέψτε με, ότι και αν έψηναν, ήταν πεντανόστιμο, ακόμα, και οι σκέτες τηγανητές πατάτες.
Βέβαια, και αυτές ακόμα , εγώ τη γιαγιά μου τη θυμάμαι να τις τηγανίζει στην πατασιά, παρόλο που είχε πετρογκάζι, το οποίο στην ουσία δεν χρησιμοποιούσε σχεδόν ποτέ.
Ισως, να ήταν αυτή η παραστιά, που τα έκανε όλα τόσο νόστιμα.
Το αργό μαγείρεμα του φαγητού, πάνω στα ξύλα..

Υλικά

  • 1 1/5 κιλό μέτριες πατάτες
  • 2/3 της κούπας λάδι
  • 3 τριμμένες ώριμες ντομάτες και μια κ.σ. ντοματοπελτέ 
  • 2 μέτρια ξερά κρεμμύδια, αλάτι 1 φύλο δάφνης 3 μπαχάρια και προαιρετικά τριμμένο πιπέρι

Το μαγείρεμα παιχνιδάκι.
Καθαρίζουμε -κόβουμε τα κρεμμύδια σε χοντρές φέτες, και τα τσιγαρίζουμε με το λάδι, ανακατεύοντας τακτικά για 3-4 λεπτά.
Καθαίιζουμε, πλένουμε και κόβουμε τις πατάτες, σε μικρά κομμάτια.
Τις τσιγαρίζουμε για 4 λεπτά, ανακατεύοντας,  (μην μας κολλήσουν), για να πάρουν το άρωμα και τη νοστιμιά  από το τσιγαρισμένο κρεμμύδι.
Προσθέτουμε τις τριμμένες ντομάτες, και το ντοματοπολτό διαλυμένο μέσα τους, αλατίζουμε, ρίχνουμε και τα μπαχάρια, και σιγοβράζουμε για 15-20 λεπτά.
Στο τέλος προσθέτουμε τη δάφνη και τριμμένο πιπέρι αν θέλουμε.
Και έτοιμο το ταπεινό αλλά πολύ νόστιμο φαγάκι μας.
Με φρέσκο ψωμάκι, για να βουτήξουμε στη πεντανόστιμη σαλτσούλα.
Λόγω των ημερών της νηστείας, είναι και μια πολύ καλή ιδέα, για εύκολο και νηστίσιμο φαγητό.
Αν, παρόλα αυτά όμως δεν νηστεύουμε,  μπορούμε να το συνοδεύσουμε με ένα κομμάτι φέτα,η ένα κομμάτι χωριάτικο Κρητικό, παραδοσιακό, λουκάνικο. (θα ψήσουμε κάποια στιγμή αυτές τις μέρες και θα κάνουμε και την απαραίτητη ανάρτηση).

2 σχόλια:

  1. καλησπερα.πραγματικα ωραιο φαγητο απο παλια.εγω το λατρευω ειτε απο πυροστια ειτε απο ηλεκτρικη.η δικη μου γενια με αυτα τα φαγητα μεγαλωσε.που ξεραμε απο σουφλε και ταρτες.μονο ανεπαληπτες πιτες.ευτηχως τις κραταμε.περιμενουμε και αλλες τετοιες αναρτησεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ;Eχεις απόλυτο δίκιο! Κι εμένα οι παιδικές μου αναμνήσεις από το χωριό είναι η γιαγιά μου πάντα να μαγειρεύει στην πίσω βεράντα θα λέγαμε σήμερα, αλλά ταράτσες και δώματα ήταν..Και ναι, τάρτες δεν ξέραμε, αλλά πόσες σαρικόπιτες τηγανόπιτες μυζηθρόπιτες με ξινη ή γλυκιά μυζήθρα, φουσκίτες (λουκουμάδες με προζύμι) και για να μη σε κουράζω ένα σωρό άλλα φαγητά- γλυκά που δεν συγκρίνονται σε ποιότητα και νοστιμιά. Δεδομένου δε, ότι εδώ ότι μαγειρευόταν, από γλυκό μέχρι φαγητό, μαγειρευόταν πάντα με λάδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή